ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
''ΤΟ ΤΡΟΒΑΤΟ ΑΓΡΑΦΩΝ''
Αγαπητέ Νοσταλγέ,
Διάβασα στις σελίδες σου (μέσα από το Ίντερνετ) για την κυκλοφορία του βιβλίου «Το Τροβάτο Αγράφων», του Τροβατιανού φιλολόγου Παναγιώτη Β. Σαλαγιάννη, έσπευσα και το προμηθεύτηκα και μάλιστα, το διάβασα μονορούφι.
Είμαι ιστορικός αλλά και ορειβάτης...
...Τον Ιούλιο, πριν δύο χρόνια, πέρασα με δυο φίλους μου από τα Βραγγιανά, το Τρίδεντρο και το Τροβάτο και μετά επιστρέψαμε μέσω Πετρίλου στην Καρδίτσα.
Πράγματι, το Τροβάτο μας άρεσε πολύ. Όμως δεν ξέραμε τίποτε για την Ιστορία του Τροβάτου και την ταυτότητα του.
Το μόνο στοιχείο που μαρτυρούσε κάποια περίοδο της Ιστορίας του ήταν μια εντοιχισμένη πλάκα στον Άγιο Δημήτριο που αναφερόταν στο Παιδαγωγικό Φροντιστήριο. Τίποτε άλλο.
Αλλά και στον Απάνω Μαχαλά, που ρωτήσαμε να πληροφορηθούμε κάτι για το χωριό, κανείς δε μας είπε για όσα εξαιρετικά διάβασα για το χωριό σας στο υπέροχο βιβλίο το «Τροβάτο Αγράφων».
Κανείς δε μας μίλησε για το Γεφύρι της Αγάπης (Πιασμένη Γη), τον Τίμιο Σταυρό και την Αγία Απάντα. Αλλά και κανείς για την ιστορία και τις υπέροχες τοιχογραφίες του Μοναστηριού της Παναγίας και για τα τόσα άλλα πολύτιμα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία του τόπου σας.
Γι' αυτό το λόγο θέλω μέσα από τις σελίδες σου να συγχαρώ το συγγραφέα του βιβλίου για την βαθύτατη επιστημονική του κατάρτιση, το γλαφυρό του λόγο και το πάθος για το χωριό του, αλλά και τον Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Τροβάτου, που ανέλαβε, όπως διάβασα, την έκδοση και διακίνηση του βιβλίου.
Και τίποτε άλλο να μην έχει κάνει για το Τροβάτο ο Πολιτιστικός Σύλλογος και μόνο για το ενδιαφέρον του για την ιστορία του χωριού και την προώθηση του σπουδαίου αυτού επιστημονικού βιβλίου είναι άξιος θερμών συγχαρητηρίων.
Το βιβλίο αυτό είναι η «ψυχή», η ιστορία και η πολιτιστική ταυτότητα του Τροβάτου και παράλληλα αποτελεί και ένα «ψυχογράφημα» των Τροβατιανών.
Τελειώνοντας, αγαπητέ ''Νοσταλγέ'', δε σου κρύβω ότι διαβάζοντας το βιβλίο επιθύμησα να ξαναπάω στο Τροβάτο, για να δω αυτά που δεν είδα και που περιγράφονται τόσο συναρπαστικά από το συγγραφέα, δηλαδή να δω το Γεφύρι της Αγάπης και να νιώσω «την ενεργειακή επίδραση του χώρου».
Να ασπαστώ επίσης τον Τίμιο Σταυρό, ν' ανεβώ στον Απάνω Μαχαλά και ν' αγναντέψω από εκεί που αγνάντευε ο Καραϊσκάκης, να επισκεφτώ την Αγία Απάντα και να πεταχτώ μέχρι το μοναστήρι της Παναγίας, να θαυμάσω τις υπέροχες τοιχογραφίες του και να καθίσω για λίγο στην περιοχή του μοναστηριού, στην οποία, όπως γράφει ο Παναγιώτης Σαλαγιάννης στο βιβλίο του,
''ΤΟ ΤΡΟΒΑΤΟ ΑΓΡΑΦΩΝ''
Προς την εφημερίδα ''ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ''
Αγαπητέ Νοσταλγέ,
Διάβασα στις σελίδες σου (μέσα από το Ίντερνετ) για την κυκλοφορία του βιβλίου «Το Τροβάτο Αγράφων», του Τροβατιανού φιλολόγου Παναγιώτη Β. Σαλαγιάννη, έσπευσα και το προμηθεύτηκα και μάλιστα, το διάβασα μονορούφι.
Είμαι ιστορικός αλλά και ορειβάτης...
...Τον Ιούλιο, πριν δύο χρόνια, πέρασα με δυο φίλους μου από τα Βραγγιανά, το Τρίδεντρο και το Τροβάτο και μετά επιστρέψαμε μέσω Πετρίλου στην Καρδίτσα.
Πράγματι, το Τροβάτο μας άρεσε πολύ. Όμως δεν ξέραμε τίποτε για την Ιστορία του Τροβάτου και την ταυτότητα του.
Το μόνο στοιχείο που μαρτυρούσε κάποια περίοδο της Ιστορίας του ήταν μια εντοιχισμένη πλάκα στον Άγιο Δημήτριο που αναφερόταν στο Παιδαγωγικό Φροντιστήριο. Τίποτε άλλο.
Αλλά και στον Απάνω Μαχαλά, που ρωτήσαμε να πληροφορηθούμε κάτι για το χωριό, κανείς δε μας είπε για όσα εξαιρετικά διάβασα για το χωριό σας στο υπέροχο βιβλίο το «Τροβάτο Αγράφων».
Κανείς δε μας μίλησε για το Γεφύρι της Αγάπης (Πιασμένη Γη), τον Τίμιο Σταυρό και την Αγία Απάντα. Αλλά και κανείς για την ιστορία και τις υπέροχες τοιχογραφίες του Μοναστηριού της Παναγίας και για τα τόσα άλλα πολύτιμα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία του τόπου σας.
Γι' αυτό το λόγο θέλω μέσα από τις σελίδες σου να συγχαρώ το συγγραφέα του βιβλίου για την βαθύτατη επιστημονική του κατάρτιση, το γλαφυρό του λόγο και το πάθος για το χωριό του, αλλά και τον Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Τροβάτου, που ανέλαβε, όπως διάβασα, την έκδοση και διακίνηση του βιβλίου.
Και τίποτε άλλο να μην έχει κάνει για το Τροβάτο ο Πολιτιστικός Σύλλογος και μόνο για το ενδιαφέρον του για την ιστορία του χωριού και την προώθηση του σπουδαίου αυτού επιστημονικού βιβλίου είναι άξιος θερμών συγχαρητηρίων.
Το βιβλίο αυτό είναι η «ψυχή», η ιστορία και η πολιτιστική ταυτότητα του Τροβάτου και παράλληλα αποτελεί και ένα «ψυχογράφημα» των Τροβατιανών.
Μακάρι και σε άλλα χωριά να βρεθούν αξιόλογοι συγγραφείς και δραστήριοι Πολιτιστικοί Σύλλογοι, ώστε ν' αναδείξουν τα πολιτιστικά στοιχεία της κάθε περιοχής.
Τελειώνοντας, αγαπητέ ''Νοσταλγέ'', δε σου κρύβω ότι διαβάζοντας το βιβλίο επιθύμησα να ξαναπάω στο Τροβάτο, για να δω αυτά που δεν είδα και που περιγράφονται τόσο συναρπαστικά από το συγγραφέα, δηλαδή να δω το Γεφύρι της Αγάπης και να νιώσω «την ενεργειακή επίδραση του χώρου».
Να ασπαστώ επίσης τον Τίμιο Σταυρό, ν' ανεβώ στον Απάνω Μαχαλά και ν' αγναντέψω από εκεί που αγνάντευε ο Καραϊσκάκης, να επισκεφτώ την Αγία Απάντα και να πεταχτώ μέχρι το μοναστήρι της Παναγίας, να θαυμάσω τις υπέροχες τοιχογραφίες του και να καθίσω για λίγο στην περιοχή του μοναστηριού, στην οποία, όπως γράφει ο Παναγιώτης Σαλαγιάννης στο βιβλίο του,
«συνταιριάζεται αρμονικά η μεγαλοπρέπεια της φύσης με την ιεροπρέπεια του χώρου».
Ευχαριστώ για τη Φιλοξενία
Γιώργος Δ. Αναγνώστου
Ιστορικός
Παγκράτι, 12 Μαΐου 2009
Ιστορικός
Παγκράτι, 12 Μαΐου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου