ΟΙ ΤΡΟΒΑΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟ ΛΕΟΝΤΑΡΙ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Γράφει ο Παναγιώτης Β. Σαλαγιάννης
Η δεκαετία του 1950 ήταν η δεκαετία που οι Τροβατιανοί μετεγκαταστάθηκαν σε διάφορα μέρη. Ήταν η εποχή που οι Σαρακατσάνοι του Τροβάτου αποφάσισαν να αφήσουν το νομαδικό βίο και τον τρόπο ζωής τους (βουνά – χειμαδιά) και να αναζητήσουν μόνιμη κατοικία.
Τότε οι περισσότεροι Τροβατιανοί μετεγκαταστάθηκαν στο Λεοντάρι Καρδίτσας.
Τροβατιανοί που μετεγκαταστάθηκαν οικογενειακώς από το 1950 και μετά στο Λεοντάρι ήταν: οι Καραγεωργαίοι, οι Σαλαγιανναίοι, οι Καπερωναίοι, ο Γιάννης Χαρδαλιάς, ο Βασίλης Μαργώνης και ο Παπαδημητρίου Δημήτριος (Δημητρούλας)...
...Οι πρώτοι εγκατασταθέντες Τροβατιανοί στο Λεοντάρι ζούσαν αποκλειστικά με την κτηνοτροφία. Οι Λεονταρίτες δεν είδαν με καλό μάτι τους νεοεγκατασταθέντες Τροβατιανούς, γιατί με τα πρόβατά τους και μερικοί με τα γίδια τους προξενούσαν καταστροφές στις καλλιέργειες τους. Αυτός ήταν και ο λόγος που στην αρχή τούς αντιμετώπιζαν ρατσιστικά, αποκαλώντας τους περιφρονητικά «Βλάχους» και συχνά τους οδηγούσαν στα δικαστήρια ακόμη και για μικροζημιές που τους προξενούσαν στα κτήματά τους. Κάποτε μάλιστα τους «είχαν φέρει» και προσωρινά μέτρα, ώστε να τους διώξουν εντελώς από το χωριό, αλλά η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό. Ο χρόνος, βέβαια, της έντονης αντιπαλότητας δεν κράτησε για πολύ και οι σχέσεις άρχισαν να εξομαλύνονται. Οι Τροβατιανοί, που πράγματι ήταν σε πολλές περιπτώσεις «καταστροφείς», γιατί με τα πρόβατά τους προξενούσαν ζημιές στα σπαρτά των Λεονταριτών, άρχισαν να γίνονται πιο προσεκτικοί και πιο συνεργάσιμοι με τους ντόπιους. Πολλοί μάλιστα Τροβατιανοί δραστηριοποιήθηκαν επιτυχώς και σε άλλες εργασίες.
Αναφέρω μερικές ενδεικτικά:
- Ο Δημήτριος (Δημητράκης) Σαλαγιάννης και ο Βασίλειος Μαργώνης άνοιξαν Παντοπωλείο και απέκτησαν μεγάλη πελατεία όχι μόνον Τροβατιανών αλλά και ντόπιων. Στη συνέχεια ο Δημήτριος Σαλαγιάννης με τα αδέλφια του, τον Κων/νο (Κώτσιο) και το Γρηγόρη, αγόρασαν αλωνιστικό συγκρότημα (τρακτέρ και αλωνιστική μηχανή).
- Η οικογένεια του Νικολάου (Κολιού) Καραγεώργου είχε Πρέσσα, δηλαδή μηχανή που «πατούσε» μπάλες άχυρο.
- Ο Κώστας Καραγεώργος του Νικολάου (Κολιού) και ο Στράτος Παπαδημητρίου άνοιξαν και αυτοί Παντοπωλείο. Όταν έκλεισε το Παντοπωλείο ο Στράτος Παπαδημητρίου άνοιξε καφενείο.
- Ο Λάμπρος Καπερώνης του Ιωάννη είχε ανοίξει Σιδηρουργείο.
- Ο Σαλαγιάννης Ιωάννης του Ανδρέα, σε συνεργασία με το Βασίλη Δούλο άνοιξαν Κρεοπωλείο.
- Ο Γρηγόρης Σαλαγιάννης του Ανδρέα και ο Κων/νος Καπερώνης του Ιωάννου άνοιξαν καφενείο με την επωνυμία ''ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ''. Σήμερα το καφενείο αυτό, που βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά της πλατείας Λεονταρίου, σε καταπληκτική θέση και σκιάζεται από έναν πελώριο πλάτανο, ανήκει στον Αντώνη Σαλαγιάννη του Γρηγορίου.
Ακόμη, εκτός από το καφενείο του Αντώνη Σαλαγιάννη, στο κέντρο του Λεονταρίου, υπάρχει και η Ψησταριά του Χρήστου Σαλαγιάννη του Κων/νου, καθώς και το Καφέ - Ουζερί του Κώστα Σαλαγιάννη του Ιωάννη (γνωστού στην τοπική κοινωνία και με την επωνυμία Αραφάτ).
Επίσης, σε κεντρικό δρόμο του Λεονταρίου ο Κων/νος Σαλαγιάννης του Παναγιώτη διατηρεί Ηλεκτρολογείο Αυτοκινήτων και Πρατήριο Υγρών Καυσίμων.
Στην είσοδο του Λεονταρίου, καθώς ερχόμαστε από τη Λαμία, ο Γιάννης Καπερώνης του Λάμπρου διατηρεί κατάστημα με την επωνυμία: «Σιδεροκατασκευές – Αλουμίνια», γνωστό και στην ευρύτερη περιοχή για την εξαιρετική ποιότητα της εργασίας του Γιάννη Λ. Καπερώνη.
Είναι απαραίτητο να επισημάνω ότι οι Τροβατιανοί του Λεονταρίου προόδευσαν και σήμερα βρίσκονται σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση. Πολλοί απ’ αυτούς αγόρασαν πολλά στρέμματα γης και έγιναν με τον τρόπο αυτό μεγαλοκτηματίες, αγόρασαν αγροτικά αυτοκίνητα, τρακτέρ, μηχανές συλλογής βαμβακιού και άλλα γεωργικά μηχανήματα, ασχολήθηκαν με διάφορες επιχειρήσεις και έτσι απέκτησαν μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Ανεπιφύλακτα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι σήμερα οι Τροβατιανοί του Λεονταρίου κατέχουν τα σκήπτρα στον οικονομικό τομέα. Η ονομαστική αναφορά στους πετυχημένους οικονομικά Τροβατιανούς – Λεονταρίτες θα απαιτούσε αρκετό χώρο και χρόνο.
Οι Τροβατιανοί, που εγκαταστάθηκαν στο Λεοντάρι, αγάπησαν το μέρος αυτό και, παρά τις πρώτες συγκρούσεις, ανέπτυξαν σε σύντομο χρονικό διάστημα στενές φιλικές και συγγενικές σχέσεις με τους ντόπιους Λεονταρίτες και μαζί προσπαθούσαν να επιλύσουν καλύτερα τα προβλήματα του νέου πια χωριού τους και να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Έτσι αναγνωρίστηκαν και οι αρετές των Τροβατιανών και πολύ γρήγορα οι Τροβατιανοί, επειδή ήταν ειλικρινείς στις δοσοληψίες τους, δραστήριοι, δημιουργικοί, δυναμικοί και υπεύθυνοι απέκτησαν κύρος, έγιναν αποδεκτοί από το κοινωνικό σύνολο και ασχολήθηκαν επιτυχώς με τα κοινά (Τοπική Αυτοδιοίκηση, Συνεταιρισμός Λεονταρίου Ασημοχωρίου, Ένωση Αγρορικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας, ΤΟΕΒ).
 |
| Κοπή Πρωτοχρονιάτικης Πίτας 2009 στο Λιοντάρι |
Ειδικότερα:
Ο Κων/νος (Κώστας) Καραγεώργος του Νικολάου ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με τα κοινά και εκλέχτηκε κοινοτικός Σύμβουλος στις εκλογές του 1964.
Ο Λευτέρης Καραγεώργος του Λάμπρου ανέπτυξε αξιοθαύμαστη δραστηριότητα και ασχολήθηκε με επιτυχία σε πολλούς τομείς κοινωνικής δραστηριότητας.
- Εκλέχτηκε Πρόεδρος της Κοινότητας Λεονταρίου (1983-1986).
- Κοινοτικός Σύμβουλος (1991-1994).
- Μετείχε ως αιρετό μέλος στο Συνεταιρισμό Λεονταρίου – Ασημοχωρίου (1975-1981).
- Υπήρξε αντιπρόσωπος στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας (1976-1979).
- Μετείχε ως αιρετό μέλος στο Δ.Σ. του ΤΟΕΒ από το 1979-1982.
Επίσης, εκλέχτηκαν κοινοτικοί σύμβουλοι οι:
- Καραγεώργος Στέφανος του Νικολάου
- Σωτήρης Χαρδαλιάς του Ιωάννου
- Ο Δημήτριος Σαλαγιάννης του Ιωάννου εκλέχτηκε δημοτικός Σύμβουλος στις εκλογές του 2006.
Είναι απαραίτητο εδώ να επισημάνω ότι πολλά παιδιά Τροβατιανών έχουν κάνει λαμπρές Πανεπιστημιακές Σπουδές και αναδείχτηκαν τόσο σε διάφορους επιστημονικούς τομείς όσο και στον πολιτικό στίβο.
Μπορούμε, επομένως, να ισχυριστούμε ότι οι Τροβατιανοί, που εγκαταστάθηκαν στο Λεοντάρι, με το δημιουργικό τους πνεύμα συνέβαλαν αποφασιστικά στην ανάπτυξη και στην πρόοδο του χωριού και στην ανάδειξή του σ’ ένα από τα σπουδαιότερα χωριά του Νομού Καρδίτσας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου