Υποδοχή Του Τιμίου Σταυρού Τροβάτου στο Καρπενήσι.


 Με λαμπρότητα και παρουσία πλήθους πιστών πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής, 26 Μαρτίου 2017, η υποδοχή Του Τιμίου Σταυρού, που φυλάσσεται ως αμύθητος θησαυρός ευλογίας στο Τροβάτο του Δήμου Αγράφων...

...Τον Τίμιο Σταυρό παρέλαβε στην είσοδο της πόλης, από τον εφημέριο Βραγγιανών, από την αντιπροσωπία των χωριανών μας, αλλά και από το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Τροβάτου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρπενησίου κ. Γεώργιος και στη συνέχεια ακολούθησε ιερή πομπή, με την παρουσία του 


Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας και των Δημάρχων Καρπενησίου και Αγράφων, μέχρι τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίας Τριάδας Καρπενησίου, όπου θα παραμείνει μέχρι την Κυριακή, 2 Απριλίου 2017.


Στην εκκλησία του Αγίου ΔημητρίουΤροβάτου, υπάρχει ένας επαργυρωμένος σταυρός βυζαντινής ξυλογλυπτικής με σκαλισμένες εικόνες της Καινής Διαθήκης. 

Ο Τίμιος Σταυρός Τροβάτου τοποθετήθηκε στον υπάρχοντα τότε Ναό του Σωτήρος Χριστού από τον Μ. Δρούγκα το έτος ΙΧΙΕ (=1615). Αυτό επιβεβαιώνεται από την επιγραφή που φέρει στη λαβή του και έχει ως εξής
''Ο παρών ζωοποιός Σταυρός αφιερώθη εις τον Ιερόν Ναόν του Σωτήρος Χριστού παρά Μ. Δρούγκα εν έτει ΙΧΙΕ (=1615)''. 

Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο Ναό του Αγίου Δημητρίου, όπου φυλάσσεται σήμερα.

Ο Τίμιος Σταυρός για τους Τροβατιανούς, θεωρείται ιερό κειμήλιο και  τιμάται ιδιαίτερα ως ο Προστάτης τους Αποτελεί την «απαντοχή» και την ελπίδα τους στις δύσκολες στιγμές της ζωής.

Για τον Τίμιο Σταυρό υπάρχει πλούσια παράδοση, που φανερώνει την επίδραση που ασκούσε και ασκεί το ιερό αυτό κειμήλιο στην ψυχοσύνθεση των Τροβατιανών.

Κατά την παράδοση ο Τίμιος Σταυρός αρχικά ανήκε σε κάποιον θεοσεβή Τροβατιανό ονομαζόμενο Καλογεράκη, ο οποίος είχε επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους, περί τα μέσα του 14ου αιώνα (1350 μ.Χ.) και έγινε Χατζής, δηλαδή Προσκυνητής των Αγίων Τόπων. Από τους Αγίους Τόπους επιστρέφοντας στο Τροβάτο έφερε μαζί του τον Τίμιο Σταυρό, που ήταν ένας από τους επτά, που είχαν κατασκευαστεί εκεί και καθένας είχε ενσωματωμένο μικρό κομμάτι από το ξύλο του Τίμιου Σταυρού. Ο Σταυρός, που έφερε ο Καλογεράκης από τους Αγίους Τόπους, φυλασσόταν αρχικά στο σπίτι του και κληρονομούνταν από πατέρα σε γιο. Τελικά, πάντα σύμφωνα με την παράδοση, κάποιος μοναχός Καλογεράκης αφιέρωσε τον Τίμιο Σταυρό στο ναΰδριο της Γέννησης του Σωτήρος, που υπήρχε πολύ παλιά στο Τροβάτο και στη θέση του οποίου στις μέρες μας ο παπα-Πέτρος Νταλλής, με τη βοήθεια των Τροβατιανών, έχτισε καινούριο εκκλησάκι του Σωτήρος, το 1990.


                 
Μετά από το ρεπορτάζ του καναλιού Κεντρικής Ελλάδος STAR, για την υποδοχή Του Τιμίου Σταυρού στο Καρπενήσι και τις δηλώσεις του εφημέριου Βραγγιανών Κουτσουπιά Κωνσταντίνου στο παραπάνω βίντεο, όσο αφορά την ιστορία του Τιμίου Σταυρού, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις, από πολλούς Τροβατιανούς και ανθρώπους των γραμμάτων που έχουν ασχοληθεί με την ιστορία του.
Ως Πολιτιστικός Σύλλογος Τροβάτου αποστείλλαμε την κάτωθι επιστολή προς τον εφημέριο Κουτσουπιά Κωνσταντίνο, και περιμένουμε γραπτή απάντηση.

 Επιστολή από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Τροβάτου.


Προς  τον εφημέριο π.Κουτσουπιά Κωνσταντίνο

Η υποδοχή Του Τιμίου Σταυρού Τροβάτου την Κυριακή 26 Μαρτίου 2017 στο Καρπενήσι, ήταν μια μεγάλη μέρα για τους κατοίκους της πόλης.
Πλήθος πιστών Τον υποδέχτηκαν με κάθε επισημότητα, και προσκύνησαν με ευλάβεια Την Χάρη του.
 Είναι ένα Ιερό κειμήλιο, που για πάνω από 4 αιώνες, το φυλάσσουν και το προστατεύουν οι Τροβατιανοί στο χωριό τους και στον ιερό ναό του Αγ. Δημητρίου.
Είναι ο προστάτης τους, είναι η απαντοχή και η ελπίδα τους, το θρησκευτικό σύμβολο που έχει ταυτιστεί με την ζωή τους.

Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με αυτό το Ιερό και Ανεκτίμητο κειμήλιο, που για το πώς έφτασε στο Τροβάτο και την ιστορία του, την γνωρίζουν όλοι,  μέσα από  τις 3 γενιές  ιερέων που υπηρέτησαν στο Τροβάτο, μέσα από  τις μαρτυρίες των προγόνων τους, αλλά και μέσα από τα  συνέδρια – ημερίδες, όπου οι ιστορικοί και οι άνθρωποι των γραμμάτων,  κατέθεσαν γραπτώς τα δικά τους στοιχεία.
Μέσα από αυτές τις πηγές γράφετε  η ιστορία.

Με έκπληξή μας είδαμε και ακούσαμε, μέσα από το ρεπορτάζ του καναλιού star Κεντρικής Ελλάδος,  για την κάλυψη της υποδοχής Του Τιμίου Σταυρού στο Καρπενήσι , από εσάς  πάτερ  Κουτσουπιά  Κωνσταντίνε  που μεταφέρατε Τον Τίμιο Σταυρό, μια εντελώς διαφορετική εκδοχή για την ιστορία  και για το πώς βρέθηκε στο Τροβάτο.
Αρκετοί χωριανοί Τροβατιανοί, αλλά και άνθρωποι των γραμμάτων που έχουν ασχοληθεί επί χρόνια με την ιστορία Του Τιμίου Σταυρού, διαμαρτυρήθηκαν  έντονα  στα μέλη του Συλλόγου μας για αυτή την εκδοχή, μιλώντας για παραχάραξη και αλλοίωση της ιστορίας  Του.
Ως Τροβατιανοί  και ως Πολιτιστικός Σύλλογος  σας ζητάμε  να μας απαντήσει γραπτώς:
Σε ποιά έγγραφα στηρίζετε την άποψη, οτι η μεταφορά Του Τιμίου Σταυρού στο Τροβάτο πραγματοποιήθηκε από τον όσιο Ευγένιο Γιαννούλη τον Αιτωλό;
Σε ποιά έγγραφα στηρίζετε την άποψη, ότι η μεταφορά πραγματοποιήθηκε κοντά στην χρονολογία του 1615;

Σε ποιά έγγραφα στηρίζετε την άποψη, ότι ο Τίμιος Σταυρός κατά πάσα πιθανότητα δόθηκε από τους Πατέρες, όταν πήγε στα Ιεροσόλυμα;

Ορμώμενοι από την πεποίθηση, ότι όλοι μας αναγνωρίζουμε την σημαντικότητα και ιερότητα αυτού του κειμηλίου, πόσο μάλλον εμείς οι Τροβατιανοί, όπου για τετρακόσια και πλέον έτη, γενεές επί γενεών, διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού την ύπαρξή Του, σας παρακαλούμε 'οπως εγγράφως μας απαντήσετε στα παραπάνω εύλογα ερωτήματα.

Με τιμή το Δ.Σ. του Συλλόγου

Ο πρόεδρος

Κόκκαλης Λάμπρος


Επίσης λάβαμε την κάτωθι επιστολή του Σαλαγιάννη Παναγιώτη, συγγραφέα του βιβλίου ''ΤΟ ΤΡΟΒΑΤΟ ΑΓΡΑΦΩΝ'' και του βιβλίου ''ΤΑ ΤΡΟΒΑΤΙΑΝΑ'' την οποία και δημοσιεύουμε.
Από το συγχωριανό μας Παναγιώτη Β. Σαλαγιάννη, φιλόλογο και συγγραφέα των βιβλίων «ΤΟ ΤΡΟΒΑΤΟ ΑΓΡΑΦΩΝ» και «ΤΑ ΤΡΟΒΑΤΙΑΝΑ» λάβαμε την παρακάτω επιστολή την οποία και δημοσιεύουμε.
                   
              ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Αγαπητέ Νοσταλγέ,

Με την ευκαιρία της υποδοχής του Τίμιου Σταυρού Τροβάτου από τη μητρόπολη Καρπενησίου παρακολούθησα ένα βιντεάκι που αναφερόταν στον Τίμιο Σταυρό Τροβάτου και την ιστορία του.

   Με κατάπληξη άκουσα από μία δημοσιογράφο και έναν ιερέα να παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια.  Η δημοσιογράφος και στη συνέχεια ο ιερέας υποστήριξαν ότι η επικρατέστερη μαρτυρία για τον τίμιο Σταυρό Τροβάτου αναφέρει ότι μεταφέρθηκε από τα Ιεροσόλυμα στο Τροβάτο από τον Ευγένιο Γιαννούλη τον Αιτωλό. Ο ιερέας, μάλιστα, προχώρησε ακόμη περισσότερο σε ανακρίβειες λέγοντας ότι η ημερομηνία που είναι γραμμένη επάνω στον Τίμιο Σταυρό είναι κοντά σ’ αυτήν την ημερομηνία που ο Ευγένιος ο Αιτωλός πήγε στα Ιεροσόλυμα. Και συμπέρανε ότι «κατά πάσαν πιθανότητα» οι πατέρες εκεί του έδωσαν το Σταυρό με το Τίμιο ξύλο και τον έφερε στο Τροβάτο. 

       Οι πιο πάνω απόψεις είναι ανακριβείς και ανεύθυνες και στερούνται σοβαρότητας. Υπάρχουν αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία που τις διαψεύδουν. Πιο συγκεκριμένα: Ο Τίμιος Σταυρός Τροβάτου τοποθετήθηκε στον υπάρχοντα τότε Ναό του Σωτήρος Χριστού από τον Μ. Δρούγκα το έτος ΙΧΙΕ (=1615). Αυτό επιβεβαιώνεται από την επιγραφή που φέρει στη λαβή του και έχει ως εξής
Ο παρών ζωοποιός Σταυρός αφιερώθη εις τον Ιερόν Ναόν του Σωτήρος Χριστού παρά Μ. Δρούγκα εν έτει ΙΧΙΕ (=1615). Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο Ναό του Αγίου Δημητρίου, όπου φυλάσσεται σήμερα.

      Ο Ευγένιος Γιαννούλης μαζί με τον από το Τροβάτο ιερομόναχο Αντώνιο και τον ιερομόναχο Βαρθολομαίο ταξίδεψαν στα Ιεροσόλυμα το έτος 1619. Μετά την περιοδεία-επίσκεψή τους στους Ιερούς Τόπους ο Αντώνιος και Βαρθολομαίος επανήλθαν στη Μονή Κοίμησης Θεοτόκου Τροβάτου και ο Ευγένιος, με σύμφωνη γνώμη του Αντωνίου και Βαρθολομαίου, παρέμεινε επί τρία χρόνια στα Ιεροσόλυμα, ως εφημέριος στο Ναό του Αγίου Κων/νου και Ελένης, και στο τέλος του έτους 1622 επέστρεψε στο Τροβάτο, κοντά στους αγαπημένους δασκάλους του.

     Άρα, εφτά χρόνια πριν επιστρέψει ο Ευγένιος από τα Ιεροσόλυμα ο Τίμιος Σταυρός Τροβάτου είχε ήδη αφιερωθεί από το Μ. Δρούγκα στο Ναό του Σωτήρος Χριστού.

     Από πού, λοιπόν, είχαν την «επικρατέστερη μαρτυρία»! η δημοσιογράφος και ο ιερέας; Αλλά και σε ποια στοιχεία στηρίχτηκε ο ιερέας για την παραχάραξη της αλήθειας και τη διατύπωση της ανιστόρητης άποψής του; Τι θα πει «κατά πάσαν πιθανότητα», όταν υπάρχουν αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία;


    Εκτιμώ πως απαιτείται περισσότερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα, καθώς και περισσότερος σεβασμός, όταν αναφερόμαστε στην ιστορία των θρησκευτικών μας κειμηλίων.
Ταύτα προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.                              
                             

                             Ευχαριστώ για τη φιλοξενία              


                                                                 Παναγιώτης Β. Σαλαγιάννης


Δεν υπάρχουν σχόλια: